راهنمای جامع ریدایرکت صفحات سایت

برای اینکه سایت رو به رتبه های اول گوگل برسونیم و بازدید سایتمون رو بالا ببریم، باید توی آموزش سئو، خودمون رو آپدیت کنیم تا از سایرین عقب نمونیم.

توی این مقاله بهتون میگم که چطور قدرت صفحاتی رو که قبلاً ساختید و به هردلیلی وجودشون رو توی سایتتون ضروری نمی دونید، به صفحات جدید منتقل کنید.

رایج ترین راه حل برای از بین بردن صفحات رقیب سایتتون هم ریدایرکت کردنه، که این مورد رو هم به طور مفصل بررسی می کنیم.

آنچه در این مقاله می‌خوانید!

ریدایرکت صفحات سایت در سئو تکنیکال

ریدایرکت ها برای ارسال کاربران و خزنده های موتورهای جستجو از یک URL به URL دیگر استفاده میشن.

هنگامی که در URL های موجود تغییراتی ایجاد می کنید، از تغییر مسیرها استفاده می کنید. موارد استفاده رایج از ریدایرکت عبارتند از:

ادغام وب سایت ها
تغییر، به‌روزرسانی یا حذف محتوا
اصلاح صفحاتی که کدهای وضعیت 404 برای کاربر دارن
تغییر معماری اطلاعات سایت
هدایت جابجایی سایت از یک URL به URL دیگر

هر گونه اشتباه توی ریدایرکت یا عدم اجرای ریدایرکت ها در صورتی که باید انجام بشن، می تونه باعث مشکلات شدید SEO بشه.

ممکنه گوگل سیگنال‌ های رتبه ‌بندی صفحه اصلی رو با صفحه جدید مرتبط نکنه، که منجر به افت رتبه ‌بندی و در نتیجه از دست دادن کلیک میشه.

تجزیه و تحلیل تمام ریدایرکت های وب سایت، بخشی جدایی ناپذیر از سئو فنی محسوب میشه.

این مقاله به شما کمک می کنه تا بفهمید که چطور ریدایرکت ها می تونن به نفع وب سایت شما باشن.

موضوعاتی که توی این مقاله به اون ها پرداخته شده عبارنتد از:

چه زمانی و چرا باید از ریدایرکت ها استفاده کنید؟
انواع مختلف ریدایرکت و موارد استفاده از آنها
بهترین روش ها برای ریدایرکت ها
روش های حسابرسی، پیاده سازی و آزمایش اونها

ریدایرکت چیست؟

ریدایرکت ها برای هدایت کاربرها و موتورهای جستجو از آدرس اینترنتی که در ابتدا سرچ می کنن، به آدرس دیگه ای که مطالب کامل تری داره، استفاده میشه.

ریدایرکت ها می‌تونن به شما کمک کنن تا ترافیک رو از URLهایی که نمی‌خواید کسی از اونها بازدید کنه، جابه‌جا کنید. مثل URLهایی که با کدهای وضعیت 404 (خطا) مواجه میشن یا حاوی محتوای قدیمی یا تغییر یافته هستن.

با اجرای ریدایرکت‌ها، تجربه کاربری مثبتی رو برای بازدیدکننده هایی که سعی می‌کنن به صفحه ‌ای دسترسی پیدا کنن، ارائه می‌کنید که بدون ریدایرکت، ممکنه خطا نشون بده.

صفحات خطا باعث می شون کاربرا صفحه رو ترک کنن یا از اون خارج بشن و احتمال بازگشت اونها به سایت شما کاهش پیدا می کنه.

از نگاه SEO، ریدایرکت ها راهی برای حفظ سیگنال های رتبه بندی از صفحه اصلی هستن که می تونن به حفظ رتبه کمک کنن.

گوگل از سیگنال‌های برای رتبه بندی صفحات استفاده می‌کنه که خیلی از اونها رو نمیدونیم. سیگنال های رتبه بندی گوگل عبارتند از PageRank (مقدار و کمیت لینک هایی که به یک صفحه ارسال میشه)، سازگاری با موبایل و عملکرد وب. با اجرای ریدایرکت ها، سیگنال های رتبه بندی بلااستفاده برای صفحه قدیمی رو میشه به صفحه جدید منتقل کرد.

خرید دوره آموزش سئو

خرید دوره آموزش سئو vip برای عزیزانی که دوست دارند تمام آموزش های سئو را در یک بسته جامع داشته باشند، پیشنهاد می شود و میتوانید جزئیات، سرفصل ها و همچنین نظر دانشجویان دوره را در لینک دوره آموزش سئو ببینید.

تفاوت بین canonical و redirects

اگر تا به حال از تگ های کنونیکال استفاده کردید، ممکنه در مورد تفاوت موارد استفاده بین ریدایرکت ها و کنونیکال تعجب کنید.

استفاده از تگ canonical به موتورهای جستجو کمک می کنه تا بفهمن کدوم صفحه از مجموعه ای از صفحات مشابه، صفحه متعارفه؛ صفحه اصلی که می خواید در نتایج جستجو نشان داده بشه.

در ظاهر، هم کنونیکال و هم ریدایرکت می‌تونن به شما در جلوگیری از مشکلات مربوط به محتوای تکراری و ادغام نسخه‌های مختلف URL کمک کنن.

اما تفاوت‌های اساسی بین نحوه عملکرد ریدایرکت و کنونیکال وجود داره و نباید به جای هم استفاده بشن.

ریدایرکت زمانی استفاده میشه که شما تصمیم دارید که یکی از دو صفحه شبیه به هم دیده نشود و در عین حال با خطای 404 هم مواجه نشود.

اما کنونیکال برای نشان ندادن یک صفحه به گوگل کاربرد دارد در صورتی که کاربر آن صفحه را می بیند. شما از کنونیکال استفاده می کنید تا برای موتورهای جستجو مشخص کنید که کدوم نسخه URL اصلیه و نسخه دیگه از اون صفحه رو نبینه.

همچنین، به یاد داشته باشید که گوگل می‌تونه کنونیکال های ایجاد شده نادرست رو نادیده بگیره. اگر Google کنونیکال شما رو نادیده بگیره، می‌تونید به کمک «تکراری، Google canonical متفاوت از کاربر» وضعیت رو توی GSC تشخیص بدید.

برای ادغام صفحات مشابه و رقیب و حذف مشکلات مربوط به محتوای تکراری، ریدایرکت باید بر کنونیکال ترجیح داده بشه.

گوگل می تونه صفحه کنونیکال شده رو بر اساس برچسب انتخاب کنه، اما اگر تشخیص بده که اون صفحه بهتره، می تونه از صفحه دیگه ای هم استفاده کنه.

در حالی که اگر ریدایرکت به درستی اجرا بشه، گوگل URL دیگه ای رو به جای اون انتخاب نخواهد کرد؛ و این در صورتیه که ریدایرکت ضروری باشه.

چه زمانی ریدایرکت ها ضروری هستند؟

به طور کلی، ریدایرکت ها در صورتی ضروری هستند که URL اصلی:

ایندکس شده و رتبه گرفته باشه
اغلب توسط کاربرها بازدید می شه
از اون صفحه لینک خارج شده و یا لینک دریافت شده
توی صفحه دیگه محتوای شبیه به همون صفحه آورده شده

با این حال، اگر صفحاتی دارید که باارزش یا محبوب نیستن، لازم نیست حتماً ریدایرکت بشن.

گوگل در رابطه با خطای 404 می گه: «به طور کلی خطای 404 بر عملکرد جستجوی سایت شما تأثیر نمی گذارد، و اگر مطمئن هستید که URL ها نباید در سایت شما وجود داشته باشند، می توانید با خیال راحت آنها را نادیده بگیرید.»

در بیشتر موارد، تنها وقتی خطای 404 به سئوی شما آسیب می‌زنه که لینک‌هایی از سایت‌های دیگر داشته باشید که به صفحه خطا اشاره می‌کنن. این موقع ست که باید برای حفظ اعتبار صفحه، ریدایرکت انجام بدید.

راه‌هایی برای افزایش تجربه بازدیدکننده هایی که به صفحات خطای شما می‌رسن وجود داره. به عنوان مثال، می تونید اونها رو به صفحه بهتری راهنمایی کنید.

انواع ریدایرکت

دو نوع ریدایرکت وجود دارد:

ریدایرکت سمت سرور
ریدایرکت سمت کاربر

تفاوت در جاییه که ریدایرکت اتفاق میفته؛ سرور یا کاربر

ریدایرکت های سمت سرور به کدهای وضعیت HTTP مربوط می شن که پاسخ سرور به درخواست مرورگره. کدهای وضعیت 3xx برای این ریدایرکت ها استفاده می شه.

ریدایرکت های سمت کاربر با درج کد در داخل HTML صفحه پیاده سازی می شن.

بیایید به رایج ترین نمونه های هر دو نوع ریدایرکت ، ویژگی های اونها و موارد استفاده از اونها نگاهی یندازیم.

ریدایرکت سمت سرور

رایج ترین ریدایرکت های سمت سرور 301 و 302 هستن. نسخه های HTTP 1.1 اونها هم وجود داره، 307 و 308.

بیاید روی ریدایرکت های 301 و 302، توصیه هایی در مورد نحوه و زمان استفاده از اونها و نحوه برخورد موتورهای جستجو با اونها تمرکز کنیم.

همچنین توضیح میدم که سایر کدهای درخواست HTTP چه چیزی رو نشون می دن و چه زمانی ممکنه با اونها روبرو بشید.

ریدایرکت 301

ریدایرکت های 301 معمولاً رایج ترین روش ریدایرکت برای سئو هستن. اونها نشون می دن که یک URL به طور دائم به یک مقصد جدید هدایت شده.

ممکنه تصمیم بگیرید که یک یا چند صفحه شما حذف یا تغییر کنه. با این حال، اگر به سادگی اون رو حذف یا تغییر بدید، مشکلاتی به وجود میاد، به خصوص اگر این صفحات ترافیک زیادی داشته باشن و برای کسب و کار شما ارزشمند باشن.

اگر دیگر قصد استفاده از URL اصلی رو ندارید، استفاده از ریدایرکت 301 تصمیم مناسبی خواهد بود.

موارد استفاده از ریدایرکت 301

چندین مورد استفاده برای ریدایرکت های 301 وجود داره که برخی از اونها شامل موارد زیر میشه:

ایجاد تغییرات در محتوای خود، به عنوان مثال، به روز رسانی یا حذف یک قطعه از محتوا یا ادغام اون
انتقال سایت به یک دامنه جدید
تغییر ساختار URL، به عنوان مثال، با تنظیم معماری سایت یا تغییر ساختار ساب دامنه یا زیر شاخه URL ها
حرکت از پروتکل HTTP به HTTPS
تغییر CMS
ادغام وب سایت ها
هر موردی که بخواید کاربرها و موتورهای جستجو رو از URL هایی با وضعیت 404 دور کنید

تاثیر ریدایرکت 301 بر سئو

ریدایرکت های 301 به موتورهای جستجو می گن که مکان صفحه تغییر کرده و محتوا رو میشه در URL جدید پیدا کرد.

در این حالت، موتورهای جستجو باید URL قدیمی رو از فهرست حذف کنن و تا اونجا که ممکنه رتبه صفحه رو از URL اصلی به آدرس جدید منتقل کنن.

با این کار می تونید رتبه بندی خودتون رو حفظ کنید. در نتیجه به شما امکان می ده ترافیک و تبدیل هاتون رو هم حفظ کنید.

ما نمی دونیم چه مقدار از سیگنال های رتبه بندی انباشته شده می تونن با ریدایرکت 301 از بین برن، اما اگر ریدایرکت به درستی کار کنه، بهترین راه برای نجات این سیگنال ها است.

با این حال، اطمینان حاصل کنید که هر بار که یک ریدایرکت 301 به یک URL جدید ایجاد می‌کنید، به صفحه ‌ای باشه که تا حد امکان با محتوای URL قدیمی مطابقت داشته باشه.

این به شما کمک می کنه هر گونه اثر نامطلوبی که ریدایرکت ممکنه بر روی نتیجه جستجوی شما داشته باشه رو به حداقل برسانید.

چه مدت باید ریدایرکت 301 را نگه دارید؟

به خاطر داشته باشید که فرآیند کشف URL به روز شده ممکنه مدتی طول بکشه. بسته به اینکه موتورهای جستجو چقدر از صفحات شما سیگنال دریافت کنن.

هنگامی که یک URL تغییر می کنه، خزنده های گوگل باید حداقل برای چند بار تغییر رو به شکل ریدایرکت ببینن تا آن تغییر رو ثبت کنن.

برای اطمینان از اینکه ریدایرکت چند بار دیده شده، توصیه می کنم ریدایرکت 301 رو حداقل برای یک سال نگه دارید.

حتی پیشنهاد می کنم اصلاً ریدایرکت ها رو حذف نکنید تا اگر موتورهای جستجو برای مدتی تغییر را در URL شما ثبت نکردن، مشکلی ایجاد نشه.

شما ریدایرکت 301 به گوگل می گید که ترجیح می دید که صفحه مقصد رو به جای صفحه اصلی ایندکس کنه ولی این کافی نیست و صرفاً یک سیگناله.

با این حال گوگل از عوامل زیادی برای متعارف سازی استفاده میکنه، نه فقط ریدایرکت. اگر همه چیز هماهنگ باشه، گوگل روی صفحه مقصد تمرکز میکنه.

برای اینکه این موضوع رو زودتر به گوگل بفهمونید، مطمئن بشید که لینک‌های داخلی، فایل‌های نقشه سایت و دیگر ارجاع ‌ها رو به صفحه اصلی به ‌روزرسانی کردید تا همه اونها به صفحه مقصد اشاره کنن.

ریدایرکت 302

ریدایرکت 302 نشان می ده که یک URL به طور موقت جابجا شده.

به بازدیدکننده ها و موتورهای جستجو می گه که این URL در حال حاضر در این مکان موجود نیست، اما دوباره در دسترس خواهد بود.

موارد استفاده ریدایرکت 302

شما زمانی باید ریدایرکت 302 رو انتخاب کنید که:

برنامه ای برای طراحی مجدد یا به روز رسانی محتوا در صفحات سایت را دارید و قرار است دوباره به همان صفحه برگردید.
رفع یک URL شکسته و هدایت موقت ترافیک آن به مقصد دیگری
ریدایرکت صفحات محصول، به عنوان مثال، برای محصولاتی که به طور موقت موجود نیستند، پیشنهادات فصلی یا ویژه در دسترس هستند.
تست A/B به عنوان مثال، اگر در حال آزمایش یک قالب وب سایت جدید هستید.
هدف‌ گیری جغرافیایی؛ اگر می‌خواهید کاربران را بر اساس موقعیت مکانی آنها به URL دیگری هدایت کنید.
هدف گذاری دستگاه؛ برای تغییر مسیر کاربران بر اساس دستگاه آنها.

تأثیر ریدایرکت های 302 بر سئو

برخلاف 301، انتقال سیگنال های رتبه بندی به یک URL جدید با ریدایرکت 302 مشکل تره.

پیش از این، بسیاری از سئوکارها معتقد بودن که ریدایرکت 302 نمی تونه رتبه صفحه رو حفظ کنه.

به طور کلی، گوگل ریدایرکت های 302 رو موقتی می بینه، در این صورت ممکنه تمام سیگنال های رتبه بندی رو به URL هدف منتقل نکنه.

اما، اگر 302 برای مدتی در جای خودش باشه، ممکنه گوگل اون رو به عنوان نسخه متعارف ببینه و به طور مؤثر با ریدایرکت 302 مثل 301 رفتار کنه.

مهمترین قانون برای پیاده سازی 302 ها اینه که اونها رو به طور موقت نگه دارید و به محض اینکه URL اصلی دوباره در دسترس قرار گرفت، ریدایرکت رو حذف کنید.

ریدایرکت های 307 و 308

ریدایرکت های 307 و 308، معادل ریدایرکت های 301 و 302 هستن و به طور مشابه کار می کنن. 307 یک ریدایرکت موقته، در حالی که 308 نشون می ده که یک صفحه به طور دائم منتقل شده.

تنها تفاوت بین 301 و 302 در مقابل 307 و 308 اینه که استفاده از دومی تضمین می‌کنه که روش و بدنه هنگام درخواست ریدایرکت تغییر نمی‌کنه.

به عبارت دیگه، 301 و 302 گاهی اوقات می تونه به اشتباه از یک روش POST به یک روش GET تغییر کنه که در اون روش های POST، داده ها رو به سرور ارسال می کنن و از GET برای درخواست داده استفاده می شه.

برای نشون دادن بهتر این تفاوت؛ روش GET می تونه برای دریافت داده ها توسط یک صفحه جستجو استفاده بشه، در حالی که روش POST می تونه به شکلی استفاده بشه که در اونن رمز عبور رو تغییر بدید.

دستورالعمل های گوگل میگن که ریدایرکت های 307 و 308 درست مثل 301 و 302 عمل میکنن.

ریدایرکت های سمت کاربر

همونطور که گفته شد، ریدایرکت سمت مشتری توی مرورگر اتفاق میفته. دو روش ریدایرکت سمت مشتری وجود داره:

متا رفرش
جاوا اسکریپت

اما استفاده از اونها چند اشکال داره.

به طور کلی، ریدایرکت سمت سرویس گیرنده تنها زمانی توصیه میشه که راه حل های سمت سرور غیرممکن باشه. به عنوان مثال، شما به سرورتون دسترسی ندارید.

در ادامه انجام این دو روش ریدایرکت و تأثیر اونها روی URL های سایت رو با هم بررسی می کنیم.

متا رفرش (meta refresh)

در ریدایرکت متا رفرش، یک متا تگ باید در قسمت <head> صفحه قرار داده بشه و به مرورگر بگه که پس از گذشت زمان مشخصی به صفحه دیگه ای منتقل بشه.

در زیر یک کد برای مثال می بینید:

عدد (2) تعداد ثانیه های قبل از هدایت مرورگر به URL تعیین شده رو مشخص می کنه.

این روش ریدایرکت معمولاً با یک پیام نمایشی استفاده می‌شه که می‌گه «اگر در پنج ثانیه هدایت نشدید اینجا را کلیک کنید»، که در این صورت ریدایرکت بعد از ۵ ثانیه انجام می‌شه.

گوگل بین ریدایرکت های فوری و تأخیری متا تمایز قائل می شه. برای یک ریدایرکت آنی باید تعداد ثانیه‌ها روی «۰» تنظیم بشه، در این صورت Google اون رو به ‌عنوان یک تغییر مسیر دائمی می بینه.

اما برای یک ریدایرکت تأخیری، چند ثانیه ای برای ریدایرکت باید انتخاب بشه که این ریدایرکت برای گوگل موقتی تلقی می شه.

روش متا رفرش فقط در موارد خاص گزینه ای پیشنهادی خواهد بود، مثلاً اگر نمی تونید به یک فایل htaccess دسترسی داشته باشید یا از اون استفاده کنید، یا اینکه می خواید یک فایل رو به یک فهرست با چند فایل ریدایرکت کنید.

حتی اگر گوگل به درستی ریدایرکت شما رو پردازش کنه، این روش ریدایرکت اغلب تجربه بدی رو برای کاربرها ایجاد میکنه.

اول از همه، پردازش ریدایرکت های سمت کاربر زمان بیشتری نسبت به ریدایرکت های سمت سرور طول می کشه. همچنین این نوع ریدایرکت ها میتونه هرزنامه به نظر برسه و کاربرها رو گیج کنه زیرا اونها بلافاصله به صفحه جدید هدایت نشدن و این انتقال یا به سرعت یا به آهستگی اتفاق افتاده.

اگر تصمیم دارید از متا رفرش استفاده کنید، تأخیر برای درخواست URL هدف رو به حداقل برسونید. ترجیحاً زمان اون رو روی 0 تنظیم کنید.

ریدایرکت جاوا اسکریپت

استفاده از ریدایرکت های جاوا اسکریپت به طور کلی سئو پسند نیست. خزیدن و تفسیر جاوا اسکریپت توسط Google همچنان یک موضوع پیچیده است و دستورالعمل‌های زیادی وجود داره که باید به اونها کمک کرد تا جاوا اسکریپت شما رو به بهترین شکل ممکن درک کنه.

همچنین، اگر گوگل فایل های جاوا اسکریپت شما رو، مرتبط با صفحه نبینه، ممکنه اصلاً جاوا اسکریپت رو ارائه نکنه.

ریدایرکت های جاوا اسکریپت به شما گزینه ای برای تنظیم کد وضعیت HTTP نمی ده، بنابراین وقتی URL درخواست میشه، سرور با وضعیت 200 OK پاسخ می ده.

از این رو، قبل از اینکه ریدایرکت اتفاق بیفته، منابع صفحه باید دانلود و تفسیر بشن. این باعث می شه که فرآیند ریدایرکت بیشتر از راه حل های سمت سرور طول بکشد.

با استفاده از جاوا اسکریپت، شانس انتقال همه سیگنال های رتبه بندی به URL جدید نیز کمتر است.

اما شرایطی وجود داره که ریدایرکت های جاوا اسکریپت یک گزینه مناسب باشه. یکی از مزایای ریدایرکت‌های جاوا اسکریپت اینه که می‌تونید زیادی منطقی به نظر برسونید. به عنوان مثال، می تونید از اون برای شناسایی مکان یا زبان کاربر استفاده کنید و بر اساس این تنظیمات ریدایرکت انجام بدید.

کدام ریدایرکت ها برای سئو بهتر است؟

انواع ریدایرکت ذکر شده در بالا HTTP، متارفرش (HTML) و ریدایرکت جاوا اسکریپت، متفاوت عمل می کنن و توسط موتورهای جستجو در مراحل مختلف انتخاب میشن.

گوگل میتونه در حین خزیدن، ریدایرکت های HTTP سمت سرور رو دریافت کنه. ربات ها می تونن یک پاسخ 3xx دریافت کنن و بفهمن که صفحه به مکان دیگه ای منتقل شده. این به اونها این امکان رو می ده که خیلی سریعتر به URL جدید برسن.

با این حال، با ریدایرکت های سمت کاربر، گوگل فقط می تونه ریدایرکت رو در مرحله آخر تشخیص بده. این مراحل پیچیده تری رو به فرآیند اضافه می کنه و اون رو به میزان قابل توجهی طولانی تر می کنه.

ریدایرکت سمت کاربر تضمین نمی کنه که Google ریدایرکت را به درستی ایندکس کنه. همچنین، بر خلاف ریدایرکت های سمت سرور، URL های قدیمی همچنان وجود دارن.

هیچ راهی برای نشون دادن کد وضعیت HTTP با ریدایرکت های سمت کاربر وجود نداره، که یک نقطه ضعف قابل توجهه که تصمیم گیری در مورد نحوه ریدایرکت رو برای موتورهای جستجو دشوارتر می کنه.

شایان ذکر است که ریدایرکت متارفرش قبل از ریدایرکت جاوا اسکریپت اجرا می‌شه. علاوه بر این، جاوا اسکریپت باید اجرا بشه تا یک ریدایرکت جاوا اسکریپت اتفاق بیفته. همین امر باعث شده که نامطلوب ترین روش ریدایرکت به شمار بیاد.

در صورت امکان از ریدایرکت های سمت سرور استفاده کنید. اگر اونها در دسترس نیستن، به سراغ ریدایرکت های سمت کاربر برید.

بهترین روش ها برای اجرای ریدایرکت ها

اگر ریدایرکت ها به درستی ساخته بشن، موتورهای جستجو سیگنال های رتبه بندی URL های قدیمی رو با URL های جدید مرتبط می کنن. به این ترتیب می تونید رتبه بندی، ترافیک و رنکینگ خودتون رو حفظ کنید.

بیاید به دستورالعمل هایی که باید در ریدایرکت ها انجام داد، نگاهی کنیم.

ریدایرکت زنجیره ای و حلقه ای ممنوع

زنجیره های ریدایرکت زمانی اتفاق میفته که بیش از یک ریدایرکت بین URL اصلی و آدرس مقصد وجود داشته باشه. با این کار به زمانی که لازمه برای رسیدن به صفحه مقصد اضافه می شه.

اگر سه URL دارید A، B و C ریدایرکت هایی مثل این انجام ندید:

URL A → URL B

URL B → URL C

در عوض، مطمئن بشید که همیشه فقط یک ریدایرکت وجود داره:

URL A → URL C

URL B → URL C

حلقه‌های ریدایرکت زمانی اتفاق میفته که آدرس URL مقصد قابل دسترسی نباشه. به عنوان مثال، اگر ریدایرکت ها به صورت زیر اجرا بشن، ممکنه اتفاق بیفته:

URL A → URL B

URL B → URL A

در نتیجه، این URL ها به یکدیگر هدایت میشن و مقصد قابل دسترسی نیست.

هر ریدایرکت یک درخواست HTTP اضافی به سرور ایجاد می کنه. استفاده از یک ریدایرکت، خیلی روی عملکرد تأثیر نمیذاره، اما هر ریدایرکت اضافی تأثیر منفی بر زمان بارگذاری می گذاره و از این رو تجربه کاربری بدتری رو ارائه می ده.

استفاده از ریدایرکت 301 برای صفحات رقیب

URL های شما ممکنه در قالب های مختلفی وجود داشته باشه که می تونه منجر به مشکلات محتوای تکراری بشه.

به عنوان مثال، ممکنه ورژن هایی از URL ها وجود داشته باشه:

با و یا بدون www
با و یا بدون اسلش های دنباله دار(/)
با HTTP و یا HTTPS

برای جلوگیری از مشکلات محتوای تکراری، از تغییر مسیرهای 301 برای اشاره به نسخه متعارف آن URL استفاده کنید.

ریدایرکت به صفحات مرتبط با موضوع

ریدایرکت‌های شما باید همیشه به صفحاتی باشه که نزدیک ‌ترین تطابق ممکن رو با URL‌های قدیمی دارن.

هنگام انتخاب مناسب ترین صفحه برای ریدایرکت، به این فکر کنید که کاربر در ابتدا انتظار داشت چه چیزی رو پیدا کنه و کاربر رو به محتوایی هدایت کنید که هدف جستجوی اون رو داشته.

به عنوان مثال، اگر شخصی سعی می کرد برای یک جفت کفش خاص که دیگه نمی فروشید از صفحه ای بازدید کنه، می تونید اون رو به صفحه ای با دسته بندی کفش مرتبط هدایت کنید.

ریدایرکت صفحه محصول به صفحه اصلی معمولاً به عنوان یک عمل بد در نظر گرفته میشه. حتی ممکنه گوگل نشانی‌های اینترنتی مانند خطای 404 رو هم ببینه.

بله، این کار ممکنه کاربرها رو گیج کنه و به هر حال گوگل اکثراً اونها رو به عنوان 404 در نظر میگیره.

مشکلات مربوط به لینک های شکسته

احتمالاً لینک های داخلی و خارجی وجود داره که به 404 صفحه در سایت شما اشاره می کنن. برای پیدا کردن لینک های شکسته می تونید از ابزاری مانندAhrefs Site Explorer یا ابزار تجزیه و تحلیل بک لینک های Semrush استفاده کنید.

لینک های داخلی را به روز کنید

لینک های داخلی شکسته به موتورهای جستجو سیگنال مثبتی نمی فرستن و کمکی به سئو سایت نمی کنن. هدف شما باید به روز رسانی لینک های داخلی منتهی به 404 صفحه باشه.

ریدایرکت ها رو در چنین صفحاتی اجرا نکنید تا از یک مرحله اضافی برای موتورهای جستجو و بازدیدکنندگان دوری کنید.

رفع لینک های خارجی

با لینک های خارجی شکسته، سیگنال های مهم رتبه بندی رو از دست می دید. با این حال، این لینک ها خارج از کنترل شما هستن، بنابراین نمی تونید به سادگی اونها ر به روز کنید.

در عوض، با سایت هایی که به شما لینک میدن تماس بگیرید و از اونها درخواست کنید که لینک رو به یک URL دیگر تغییر بدن. اگر نتونستید این کار رو انجام بدید، باید ریدایرکت 301 صفحات خطا رو به صفحات سالم هدایت کنید.

برای انتشار کنیبالیزیشن کلمات کلیدی از ریدایرکت 301 استفاده کنید.

اگر متوجه شدید که بیش از یک صفحه شما، کاربر رو هدف قرار می ده (صفحات رقیب)، اونها رو به قسمت اصلی محتوایی که بهترین هدف رو نشون می ده هدایت کنید.

در صورت لزوم، می ‌تونید صفحه هدف رو هم به ‌روزرسانی کنید، اگر اطلاعاتی می‌تونه اون رو کامل ترکنه انجام بدید و سپس ریدایرکت رو اجرا کنید.

استراتژی ریدایرکت

داشتن یک استراتژی ریدایرکت به ویژه قبل از انجام تغییر مسیر سایت مهمه. با آماده کردن لیستی از همه URL های قدیمی که قراره روی اون ها ریدایرکت انجام بدید، شروع کنید.

از چند طریق می تونید این کار رو انجام بدید:

URL ها رو از نقشه سایت XML پیدا کنید.
از یک خزنده برای پیدا کردن و جمع آوری تمام URL هاتون استفاده کنید.

وقتی فهرستی از همه URL های خودتون دارید، باید اونها رو بررسی کنید تا مشخص کنید هر کدوم به کجا باید هدایت بشن.

می تونید صفحات رو بر اساس الگوهای مشترک بین URL های قدیمی و جدید، مانند عنوان صفحه یا کد محصول، تغییر مسیر بدید و ریدایرکت روی اونها انجام بدید.

اطمینان حاصل کنید که این صفحات دارای شناسه های منحصر به فرد هستند تا خطر اشتباهات رو کاهش دهید.

هنگام تهیه یک استراتژی، مطمئن بشید که URL هایی که بررسی می کنید از نظر موضوعی مرتبط هستند و هیچ زنجیره ریدایرکتی وجود نداره، یا حداقل تعداد ریدایرکت ها به حداقل می رسه.

ریدایرکت محصولات ناموجود

استراتژی اجرای ریدایرکت برای محصولات ناموجود به وضعیت فروشگاه شما بستگی داره.

اگر محصولاتی دارید که موجودی اونها تموم شده و دیگه شارژ نمیشن، بهتره 301 این صفحات رو به نزدیک ترین گزینه های مرتبط هدایت کنید.

اما اگر محصولات ناموجود، بازدید زیادی به سایت میدن، ممکنه راه بهتر این باشه که همون URL رو حفظ کنید و فقط صفحه رو تغییر بدید و بعد می تونید پیشنهادهای دیگه رو برای محصولات موجود و مرتبط، توی صفحه قرار بدید. یا می‌تونید اون رو به مقاله مقایسه محصول ناموجود و جایگزین‌های اون تبدیل کنید.

ریدایرکت صحیح صفحات سایت

برای اطلاع از اینکه آیا ریدایرکت‌ های شما به درستی تنظیم شدن، با بررسی ریدایرکت ‌های سایت شروع کنید. این راه حل به خصوص اگر سایت بزرگ و پر محتوایی دارید مفیده.

با انجام این کار متوجه میشید که آیا URL‌ها نیاز به اصلاح دارن یا خیر و در صورت نیاز، کجا باید ریدایرکت ها رو پیاده‌سازی کنید.

ابتدا به تمام URL های خود دسترسی داشته باشید، یا به کمک نقشه سایتتون، یا با جستجو در سایت و استخراج همه URL ها. سپس می تونید اونها رو در یک فایل csv. ذخیره کنید.

لیست URL های شناسایی شده با ریدایرکت نیز در سرچ کنسول شما موجوده.

در بیشتر موارد، هنگامی که صفحاتتون رو به درستی ریدایرکت کرده باشید، اونها رو در وضعیت «صفحه ریدایرکت شده» خواهید یافت. با این حال، وقتی ریدایرکت های شما اجرا نشد، گوگل اونها رو در وضعیت «خطای ریدایرک» گزارش می‌کنه .

سپس، از ابزاری مانند Screaming Frog SEO Spider برای بررسی URL های قدیمی استفاده کنید. مطمئن بشید که ریدایرکت ها درست اجرا شده باشن و خطایی رخ نداده باشه.

اگر ریدایرکت کمتری دارید، می تونید به صورت دستی تست کنید که آیا درست کار می کنه یا خیر. به سادگی از URL قدیمی دیدن کنید و ببینید آیا به URL جدید هدایت می شید یا نه.

همچنین ابزارهایی وجود داره که می‌تونید از اونها استفاده کنید. برای مثال، می‌تونید ریدایرکت های موقت و دائمی رو در سرچ کنسول گوگل و یا توی حسابرسی سایت Semrush بررسی کنید .

اگر می‌خواید یک URL خاص رو آزمایش کنید، می ‌تونید از ابزاری مانند httpstatus استفاده کنید که کدهای وضعیت و زنجیره‌های ریدایرکت رو به شما نشون می‌ده. همچنین Redirect Checker هم وجود داره که کدهای HTTP و همچنین متا رفرش و ریدایرکت جاوا اسکریپت رو هم بررسی می‌ کنه.

اگر تغییر مسیر سایت رو انجام می دید، باید ریدایرکت های 301 رو در محیط استیجینگ و پس از فعال شدن سایت جدید آزمایش کنید.

شما به سادگی می تونید URL های خودتون رو بررسی کنید که آیا هر یک از اونها به URL هدف مشخص شده هدایت می شن، که در این صورت یک کد 200 رو دریافت می کنید. شما باید URL های سایت رو پس از اجرای ریدایرکت ها هم کنترل کنید تا مطمئن بشید که هیچ خطایی وجود نداره.

آموزش ریدایرکت

چند راه برای پیاده سازی ریدایرکت ها بر اساس سرور یا CMS مورد استفاده شما وجود داره.

روش‌ های رایج شامل اجرای ریدایرکت در سرورهای Apache یاNginx و یا استفاده از افزونه‌های موجود برای WordPress از جمله Shopify یا Magento هستن.

اگر روش های ذکر شده برای سایت شما قابل اجرا نبود، می تونید راهنمای هاست یا پلت فرم CDN خودتون رو برای دستورالعمل های اجرای ریدایرکت پیدا کنید.

بسیاری از اونها یک راه آسون برای مدیریت ریدایرکت ها از طریق پنل های مدیریت ارائه می دن. برای مثال، در اینجا راهنمای DreamHost یا Hostinger وجود دارد .

سرور آپاچی

اگر سایت شما بر روی سرور آپاچی اجرا می شه، می تونید با دسترسی به فایل htaccess در پوشه اصلی سرور، ریدایرکت ها رو انجام بدید. این فایل به شما امکان می ده تا بدون تغییر فایل های پیکربندی سرور، تنظیماتی رو برای جزئیات وب سایت انجام بدید.

با استفاده از FTP یا File Manager می تونید به دایرکتوری public_html سرور خودتون دسترسی پیدا کنید. اگر فایل htaccess ندارید، می‌تونید با استفاده از هر ویرایشگر متنی، نام اون رو روی «htaccess» بدون پسوند تنظیم کنید و اون رو در public_html آپلود کنید.

قبل از هر گونه تغییر در این فایل، یک نسخه پشتیبان از اون بگیرید. هر گونه اشتباه در اون می تونه منجر به عدم نمایش صحیح محتوای شما بشه.

ریدایرکت دامنه

در اینجا چند نمونه رایج از دستورالعمل های ریدایرکت متفاوتی که می تونید انجام بدید، آورده شده.

برای تغییر مسیر یک URL به آدرس 301 از این کد استفاده کنید:

ریدایرکت 301 /old-page.html https://website/new-page.html

از اونجایی که دستور در سرور اصلی اون دامنه قرار داره، نیازی به درج URL کامل صفحه قدیمی در اینجا نیست. اما توجه داشته باشید که اگرچه ممکنه صفحاتی رو در همون دامنه ریدایرکت کنید ولی باید URL کامل مقصد رو به طور کامل وارد کنید.

اگر می خواید URL رو با کد وضعیت 302 ریدایرکت کنید، ریدایرکت رو به ” Redirect 302 ” تغییر بدید.

اگر می‌خواید برای همیشه کل یک دامنه رو به دیگری هدایت کنید، این کار را به صورت زیر انجام بدید:

ریدایرکت 301 / https://www.newwebsite.com/

اگر URL شما از HTTP به HTTPS تغییر کرد، به روش زیر اقدام کنید:

RewriteEngine

RewriteCond %{HTTPS}

RewriteRule (.*) https://%{HTTP_HOST}%{REQUEST_URI }

در این حالت ابتدا ماژول RewriteEngine رو در فایل htaccess که برای کارهای ضروریه روشن می کنید و سپس شرایط رو مشخص می کنید.

همچنین می تونید یک مسیر فایل قدیمی ر به یک مسیر جدید هدایت کنید:

تغییر مسیر /olddirectory/oldfile.html http://example.com/newdirectory/newfile.html

راه دیگر برای استفاده از فایل htaccess هدایت کاربران به صفحه 404 هستش. با پیاده سازی کد زیر می تونید این کار ر انجام بدید:

ErrorDocument 404 /error/pagenotfound.html

در اینجا، /error/pagenotfound.html باید به محل صفحه 404 شما اشاره کنه.

Nginx

اگر سرور شما Nginx رو اجرا می کنه، می تونید با اضافه کردن یک بلوک سرور برای رسیدگی به درخواست های تغییر مسیر، ریدایرکت های سایت رو در فایل ‘nginx.conf’ مدیریت کنید .

این نمونه کد منجر به ریدایرکت به یک URL جدید می شه:

server

listen 80;

listen 443 ssl;

server_name www.old-name.com;

return 301 $scheme://www.new-name.com$request_uri;

برای یادگیری نحوه ایجاد این درخواست‌ها، این راهنمای ایجاد قوانین بازنویسی Nginx را بررسی کنید .

پلاگین ها

می‌تونید از یک پلاگین CMS استفاده کنید که راهی برای اجرای خودکارریدایرکت سایت شماست و این فرآیند رو سریع ‌تر می ‌کنه، به خصوص اگر وب ‌سایت بزرگی دارید.

اکثر پلتفرم های CMS یا تجارت الکترونیک طیف وسیعی از افزونه های ریدایرکت رو ارائه می دن.

ریدایرکت در وردپرس

در اینجا چند افزونه محبوب وجود داره که می تونید برای وردپرس استفاده کنید:

ریدایرکت ها: به شما امکان می دهد ریداریکت های 301 رو مدیریت کنید و هر گونه خطای 404 رو که ممکنه سایت شما داشته باشه رو با این روش برطرف کنید.

این نوع ریدایرکت ها هم برای سایت هایی با تعداد کمی تغییر مسیر و هم سایت هایی با هزاران تغیر مسیر، کاربرد دارن.

ریدایرکت های 301: این افزونه به شما امکان می ده که ریدایرکت های 301، 302 و 307 رو مدیریت و اجرا کنید. همچنین گزارشی از خطاهای 404 به شما میده.

اگر صفحات زیادی برای ریدایرکت دارید، این ابزار به شما امکان می ده حتی هزاران URL رو ریدایرکت کنید.

Safe Redirect Manager : با استفاده از این افزونه، می تونید ریدایرکت های 301 و 302 ایجاد کنید. از اونجایی که این روش گزینه ای برای ریدایرکت های انبوه ارائه نمی ده، بنابراین برای سایت های کوچکتر توصیه میشه.

افزونه های ریدایرکت

همچنین می‌تونید افزونه‌های سئوی عمومی مانند Yoast یا All in One SEO رو در نظر بگیرید که این قابلیت رو ارائه می‌دن.

Shopify

اگر از Shopify استفاده می کنید، می تونید از یکی از برنامه های موجود استفاده کنید، مانند:

ریدایرکت های آسان توسط ESC: این برنامه به شما امکان می ده که ریدایرکت 301 و صفحه خطاهای 404، همچنین ریدایرکت های انبوه رو مدیریت کنید.

این ابزاریه که اگر در حال انتقال فروشگاه خود بین پلتفرم ها یا تنظیم ساختار سایت یا صفحات محصولتون هستید، مفید خواهد بود.

Redirectify : این یک برنامه Shopify هستش که به شما کمک می کن تا خطاهای 404 رو پیدا کرده و به سمت صفحات سالم هدایت کنید.

مجنتو

اگر از Magento استفاده می کنید، می تونید ریدایرکت301 رو در ویژگی URL Rewrites تنظیم کنید.

نتیجه

ریدایرکت ها راهی برای حفظ رتبه بندی سیگنال ها، ترافیک و تبدیل داده ها از صفحاتیه که محتوا حذف شده و یا تغییر کرده. پیروی از دستورالعمل های ذکر شده در بالا برای حفظ عملکرد جستجوی شما کلیدیه. بنابراین به اجرای صحیح اونها توجه ویژه ای داشته باشید.

با اجرای ریدایرکت ها، کاربرهاتون رو از صفحات خطایی که می تونن باعث تجربه کاربری منفی بشن، دور می کنید و موتورهای جستجو رو راهنمایی می کنید که کاربرها رو کجا باید ببرن و چگونه باید با URL های تغییر یافته شما رفتار کنن.